Dornfelder druif

De Dornfelder druif is een kruising van de Frühburgunder, Trollinger, Portugieser en Lemberger. De naam Dornfelder komt van de 18e eeuwse minister van financiën van Wurttemberg, die veel gedaan heeft voor de Zuid-Duitse wijnbouw. De laatste jaren zijn er veel wijngaarden mee aangeplant in Duitsland. Ook in Vlaanderen staat de Dornfelder in vele wijngaarden en over het algemeen met succes. Het is een stok die een grote opbrengst kan geven aan grote, zware trossen met grote bessen. Zo groot, dat ze als tafeldruif ook zeker niet misstaan. 

In de wijngaard
Dornfelder groeit krachtig en goed rechtop. Makkelijk tijdens het inbinden in de zomer, maar je moet de scheuten wel een keer extra toppen. Ook is het van belang dat je voldoende blad plukt, zodat de trossen goed in de zon hangen. De stokken zijn niet overgevoelig voor schimmels. Door de grote opbrengst is de stok wat gevoelig voor strenge vorst in de winter. Het is raadzaam een deel van de trossen te dunnen, zodat de scheuten wat beter zullen verhouten. Dit komt tevens de kwaliteit van de wijn ten goede omdat de resterende trossen dan beter afrijpen.

Dornfelderwijn is meestal mooi donkerrood, lekker vol van smaak en heeft voldoende tannines. In Duitsland geeft de stok wijnen die veel donkerder en voller zijn dan de gebruikelijke Spätburgunder en Portugieser. Voor ons klimaat is de Dornfelder een mooi ras, vanwege de goede opbrengst en de mooie wijn die ervan gemaakt kan worden.